O samoocenie - znów. I komentarz wyjaśniający.

Gdy nasza pewność siebie jest mocno obniżona, wszystko to co nas otacza wydaje się nam złe, straszne, a ludzie – nawet Ci bliscy- niedostępni i oddaleni. Z reguły decydujemy się na jedną z dwóch możliwości. Albo uciekamy przed kontaktami z ludźmi, zrywamy relacje, by nie zagrażać samym sobie – w sensie wystawiania swojej osoby na oglądanie, ocenianie. Druga z opcji to przyodzianie na twarz maski – a nawet kilku, przez co stajemy się ludźmi o kilku obliczach. Jednak tak naprawdę pod maską pewniaka skrywa się masa kompleksów, niepowodzeń, wątpliwości i zagubienia. Jak odzyskać wiarę w siebie!?

Najpierw zastanówmy się czym jest samoocena. Najprościej mówiąc samoocena to prywatny osąd człowieka o sobie samym. Wpływa przede wszystkim na to, czy człowiek jest zadowolony ze swojego życia i swych dokonań, czy i jak potrafi radzić sobie z przeciwnościami losu i sytuacjami trudnymi, stresującymi, a także czy w adekwatny, aktywny sposób podchodzi do własnego życia.

Osoby o niskiej samoocenie często nie realizują swoich ambicji i celów. Stają się przez to jeszcze bardziej niezadowolone ze swojego życia, rozgoryczone, rozżalone. Nie zdobywają tak potrzebnego doświadczenia, ponieważ wycofują się i ciekają. Najlepiej czują się w strefie własnego komfortu. Odbierają sobie szanse na lepsze poznanie siebie, swoich reakcji, zachowania w odpowiedzi na konkretne sytuacje, uczuć. Przede wszystkim uniemożliwiają sprawdzenie swoich możliwości.

Natomiast osoby o wysokiej samoocenie są odważne. Nie straszne są im konfrontacje z trudnościami. Chętnie wystawiają się na próby, testują się, sprawdzają. Chętnie też się uczą na własnych błędach, nie upatrują w nich swojej porażki. Osoby takie mają lepszy wgląd w siebie, posiadają dużą wiedzę na swój temat, dlatego też potrafią podejmować trafne decyzje i dokonywać trafnych osądów.

Samoocena rzutuje także na relacje z innymi ludźmi. Ludzie z niską samooceną są bardzo wrażliwi na krytykę a negatywne emocje przeżywają bardzo mocno. Bardzo starają się by nie zostać zranionym, w bliskich relacjach są bardzo wyczuleni na akceptację. Osoby o wysokiej samoocenie uważają, że są atrakcyjne społecznie i nie biję się odrzucenia.

Sytuacja	Wysoka samoocena	Niska samoocena
Trudne doświadczenia	- myślenie w sposób, który chroni - lepsze radzenie sobie w sytuacjach trudnych - większa aktywność	- myślenie skierowanie przeciwko sobie - silne przeżywanie sytuacji trudnych i większe ponoszenie kosztów
Stosunek do własnej osoby	- pozytywne nastawienie * wiara w siebie *większa mobilizacja	- uprzedzenie * nie dajemy sobie szansy * nie możemy się wykazać
Charakterystyczne zachowanie	- lepsze przygotowanie się do wyzwania - pozwala działać nawet w mało sprzyjających warunkach	- wycofanie się - rezygnujemy

źródło: Charaktery.

UWAGA.

Nigdzie nie napisałam, że żeby pokochać siebie na nowo musicie schudnąć. Zostało mi zarzucone gdzieś w komentarzu, że z jednej strony namawiałam do zaakceptowania siebie takim jakim ktoś jest, a z drugiej promuję odchudzanie czy też namawiam do chudnięcia.. Błąd. Ja promuję zdrowy styl odżywiania się i życia w ogóle. Jeśli komuś ten sposób życia nie odpowiada, nie chciałby zmienić swojego wyglądu a jedynie stan duszy – to mówię, że jest to możliwe. Można kochać siebie, mimo wszystko, mimo wyglądu. Bo by coś zmienić, trzeba tego chcieć. Inaczej się nie da.  Napisałam jak było u mnie – to że schudłam, zmieniłam nawyki żywieniowe utwierdziło mnie w przekonaniu czy też może bardziej uzmysłowiło, że to ja jestem panią własnego losu, że jestem silną kobietą, która mimo przeszkód jest w stanie z podniesioną głową przeć nieustępliwie do przodu. Na pewno wpłynęło to na moją samoocenę – ale tak jak pisałam, jest to proces czasochłonny, wymagający dużego wglądu w siebie. Ja wciąż walczę sama ze sobą, wciąż nie potrafię przyjmować komplementów, umniejszam swoje zasługi, nie czuję się niezależną, mądrą i mocną kobietą. Jednak gdzieś zauważam zmiany. Małe, ale zawsze jakieś. Zaczynam podejmować decyzję i przyjmować  na klatę ich konsekwencje.  Przestałam za wszelką cenę walczyć o aprobatę innych ludzi, jakby to był wyznacznik tego jakim jestem człowiekiem, jak wiele znaczę. Dużo pracy przede mną, ale teraz jak nigdy wcześniej jestem na to gotowa i przygotowana.

A jak u Was wygląda walka z samą sobą? Znacie jakieś techniki radzenia sobie z niskim poczuciem własnej wartości?

Ja dzisiaj postanowiłam wypróbować metodę - Każdego dnia coś dobrego dla siebie. Czyli - każdego dnia robię jedną rzecz z myślą o sobie, która sprawi, że pomyślę o sobie ciepło, że uśmiechnę się do siebie, że poczuję się atrakcyjna :) Tak też wybrałam się na manicure i pedicure :) I kupiłam pierwszy lakier Essie - cudowny kolorek, pasuje do mojej kołderki.

Część II w przygotowaniu, a w niej o samoocenie jeszcze więcej, plus kilka wskazówek jak przygotować się do zmian.