Zanim zaczniesz zmieniać coś w swoim ciele - zaakceptuj je.

Niejednokrotnie na blogu pisaliśmy, że nasze nawyki, przyzwyczajenia i upodobania są niezwykle ważne. To od nich w głównej mierze zależy czy jesteśmy aktywni fizycznie, czy odżywiamy się właściwie, czy palimy papierosy, czy jesteśmy skłonni do stosowania innych używek. Styl życia jaki wybieramy, odzwierciedla również nasze nastawienie do rzeczywistości - to, czy chcemy w pełni uczestniczyć we wszystkim co się dzieje, czy wolimy nie angażować się zanadto, robić wszystko po łebkach i na odwal się.

Niezmiernie ważne są także uczucia, jakie żywimy wobec samych siebie. [Co nieco o samoocenie pisałam w tym poście]. Możemy robić dla zdrowia wszystko co należy - biegać codziennie po 5 kilometrów, ograniczyć spożycie węglowodanów, dbać o to by w diecie było wystarczająco składników odżywczych, błonnika, wody, regularnie medytować i uprawiać jogę - ale w gruncie rzeczy jeśli nie będziemy siebie lubić, jeżeli będziemy się uważać za bezwartościowych, brzydkich, niegodnych jakiś wyższych uczuć - miłości, przyjaźni, mieć ciągłe poczucie winy lub wstydzić się czegoś takie negatywne nastawienie prędzej czy później musi dać się we znaki. Nasze najgłębsze negatywne przekonania dotyczące własnego wyglądu oraz tego ile w istocie jesteśmy warci, mogą zniweczyć wszelkie wysiłki mające na celu zachowanie zdrowia i kondycji. Jedna z maksym głosi: stajemy się tym, co myślimy. Jesteśmy w stanie zmienić swoje życie...zmieniając nastawienie!

Nie wiele z nas kocha i w pełni akceptuje swoje ciało. Zawsze coś. A to za grube nogi, za chude ramiona, za bardzo wystający brzuch, za małe piersi itd. Komuś np. nie podobają się uda - od lat chce żeby wyglądały zupełnie inaczej - żeby były bardziej jędrne, miały mniej cellulitu - ogólnie zgrabniejsze i szczuplejsze. Patrząc w lustro widzi tylko te grube i brzydkie uda. Brzmi znajomo? Wyobraź sobie, że nagle stajesz się tymi udami, TYLKO UDAMI. Od lat słyszysz jaka jesteś paskudna, gruba, niewspółpracująca, oporna, tragiczna! Usilnie zabiegasz o akceptację i miłość, ale ciągle spotyka Cię odrzucenie. Wyobraź sobie jak samotne czują się Twoje uda! I proszę się nie śmiać, to naprawdę może być poważnym problemem. Skoro kogoś tak bardzo nie lubisz i dajesz to odczuć to jak ten ktoś ma mieć ochotę na współpracę z Tobą?
To tak jak w leczeniu ciężkich chorób - pacjenci z pozytywnym nastawieniem, wierzący w poprawę swojego zdrowia  rokują znacznie lepiej niż pacjenci mimo, że nie do końca bezradni, ale mający przeświadczenie, że choroba jest poza nimi.


Dużą rolę odgrywają idea piękna narzucone przez społeczeństwo, ale wolałabym dzisiaj nie poruszać tego tematu. Jest to temat tak obszerny i mam w związku z nim tak wiele do napisania, że zostawię to na inną okazję. 

Przygotowałam dla Was i dla samej siebie ćwiczenie, które znalazłam w jednej z książek ze studiów. Przyznam się szczerze, że sama je wykonywałam je jakiś czas temu i nie jest ono łatwe. Budzi wiele emocji, może wydawać się z pozoru śmieszne i nic nie wnoszące. Jeśli jednak spróbujecie - przekonacie się jak wzrośnie poziom Waszej samoobserwacji i samoświadomości. Znajdziecie chwilę na bycie ze sobą sam na sam.

źródło: Wpływ emocji na zdrowie; Shapiro.

Aby nauczyć się rzeczywiście doceniać samych siebie musimy patrzeć - nie osądzając. Dotykać - nie czując lęku. Niesłychanie ważna jest szczerość w stosunku do samego siebie. Ważne są emocje i nie należy ich wypierać czy się ich wstydzić.
Może komuś przyda się te ćwiczenie a może już je znacie?