Mieszanka na chorobę i podsumowanie drugiego tygodnia.

Dzisiaj miał pojawić się ciekawy post dotyczący samoakceptacji i zakochaniu się w sobie na nowo - na podstawie własnych doświadczeń, ale będzie musiał zaczekać do jutra. Dzisiaj nie byłam w stanie...

Wczoraj odwiedzili nas przyjaciele, z okazji mojej obrony wypiliśmy kilka drinków. Jeśli kiedyś traficie na tego bloga, to wiedzcie, że strasznie Wam dziękuję za wczorajszy wieczór. Znaczycie dla mnie więcej, niż myślicie.

Przed ich przybyciem do ładu musiałam doprowadzić mieszkanie, chociaż w jakimś stopniu. Odkurzanie, układanie, ścieranie kurzy i mycie podłóg. Żaden trening nie był mi wczoraj potrzebny. Szaleństwo z odkurzaczem i skakanie z pokoju do łazienki, poszukiwanie zaginionych rzeczy kosztowało mnie dużo energii. Ze względu na to, że jestem uczulona na kurz i roztocza, sprzątam zawsze w rękawiczkach lateksowych i otwieram okno. Tak się zgrzałam w połowie porządków, że nie wiele myśląc zdjęłam bluzę i szalałam w samym topie. Teraz wiem, że nie było to zbyt mądre...



W nocy nie mogłam spać, wstałam razem z Rafałem, szykującym się do szkoły. W planach na dzisiaj było szukanie pracy, napisanie obiecanego wpisu, zrobienie gulaszu z wódką. W rzeczywistości nie zrobiłam obiadu, większość dnia przespałam z bólem mięśni i stawów.

Rafał tuż po powrocie ze szkoły przygotował specjalną mieszankę, która zazwyczaj działa cuda.

Na uzdrowicielską mieszankę składają się: sok z cytryny, troszkę startego imbiru, 4 ząbki czosnku, trzy małe łyżki miodu - u mnie akacjowy.

Nie jest to pyszne, ale najważniejsze, że skuteczne. Ma jeszcze jedną zaletę - wszystkie składniki są naturalne, mają właściwości bakteriobójcze. Choć zwykle ciężko mnie przekonać, dzisiaj nie dyskutowałam. No może troszkę...

W ciągu dnia jem trzy takie łyżeczki, mam nadzieję, że obędzie się bez leków i szybko wrócę do sprawności.

I jeszcze jestem Wam winna podsumowanie kolejnego tygodnia z 60dniowego planu.

Nie mam tutaj wagi, więc nie wiem ile ważę. Bez szału. Jutro pokuszę się o zdjęcia.