Listopad. Nihilizm egzystencjalny?

Kolejny miesiąc, Kolejny koniec i początek. Październik był ciężkim - żeby nie pisać, że zmarnowanym miesiące. Nie wiele się działo - na pewno nie z rzeczy o których warto by było mówić czy pisać. Jednak jak to już w zyciu bywa, każdy początek daje nam coś w rodzaju nadziei. Nadziei na lepsze jutro, coś nowego, bodziec, który sprawi, że zaczniemy patrzeć, działać inaczej. Że jeszcze raz spróbujemy zacząć wszystko od nowa i postaramy się trwać w naszych przekonaniach i postanowieniach. Nigdy nie lubiłam listopada. Zawsze kojarzył mi się z zimnem, z deszczem, ze zmokniętą głową, szarością, smutkiem, nostalgią, zamknięciem, ucieczką, depresją, alkoholem, złością, zmęczeniem. Pesymizm. Nihilizm egzystencjalny. Autodestrukcja. Czy musi tak być? Chyba nie.

Jak co miesiąc planuję, część z tych planów udaje mi się zrealizować, inne muszą poczekać na kolejny miesiąć.

1. Wracam na siłownię.  Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy przestał mi wreszcie dokuczać, nie odczuwam bólu, więc treningi są znowu możliwe. Zrobiłam już lekki rozruch w domu - ćwiczenia  Natalią Gacką sprawiły, że w końcu czułam każdy z mięśni brzucha.

2. Zacznę wychodzić z łóżka. Ostatnio dni po powrocie z pracy spędzałam w łóżku, pod kołdrą. Dwa - trzy razy w tygodniu mój niedźwiedzi sen poprzedał trening. I na tym kończyła się moja aktywność. Nic mi się nie chciało, nic nie cieszyło. I nie chodzi tu o jakoś formę motywacji - chyba, że o tą do życia w ogóle. Dobrze mi było nakryć głowę kołdrą i przeczekać do wieczora, kiedy już mogłam spokojnie pójść spać. Gdy teraz siedzę i się nad tym zastanawiam, to muszę przyznać, że sama nie wiem dlaczego tak się stało. Prawdopodobnie nie potrafiłam zatrzymać rozpędzonego, błędnego koła. Ludzie zaczęli mnie drażnić, przez co ja stawałam sie nieznośna dla otoczenia. Miałam epizody zespołu Aspergera, autyzmu, depresji dwubiegunowej, nerwicy, schizofrenii paranoidalnej i zaburzeń somatycznych. Postanowiłam sobie, że zacznę wychodzić do ludzi i dowiem się kim jestem.

3. Dieta?  Jadam dobrze. Ograniczyłam węglowodany proste, nie jadam słodyczy, nie pije napojój gazowanych, nie wkładam do ust czipsów i słonych przekąsek. Jem owoce i warzywa, staram się by wszystko odbywało się regularnie. Jedyne co muszę wyeliminować, to chroniczny stres i jedzenie w pośpiechu. Omijam śniadania, co jest strasznym błędem i postaram się to zmienić.

4. Będę więcej czytać - książek, magazynów psychologicznych, artykułów - również w języku angielskim. Skończyłam drugą część trylogii Millennium - został mi Zamek z piasku,który runął.

5. Do końca roku chciałabym schudnąć jeszcze 4 kilogramy. 

A Wy, jakie macie plany na słodki listopad?