Byle do jutra!

Kochani moi ! Żyję i mam się dobrze :) Aczkolwiek chyba za bardzo się spinam, stresuję, nakręcam, przeżywam. Za dużo planuję, za bardzo chcę. Pracuję w pracy, pracuję w domu, pracuję w autobusie. Zaczynam się zastanawiać po co mi ta gonitwa? To chyba dlatego, że strasznie zależy mi na tej pracy. Wiem, że świata nie zmienię, ale świadomość, że każdego dnia pomagam chorym i potrzebującym ludziom, że potrafię ich wysłuchać, że potrafię trzymać emocje na smyczy, że choć trochę jestem dla nich wsparciem, sprawia, że zaczynam myśleć o sobie inaczej. Lepiej.

Wciąż nie mogę ogarnąć jedzenia. Nie przywykam do jedzenia w pracy, jest to dla mnie strasznie nienaturalne. Może wyda Wam to się dziwne...przecież trzeba usiąść, odpocząć...ale ja ten czas wolę spędzić na rozmowie z ludźmi, którzy jej potrzebują. Chyba za bardzo się wkręciłam :)) Postanowiłam jutro wyluzować, w końcu piątek.

Myślę, że przez ten tydzień poobserwowałam swój organizm. Zaplanowałam treningi na przyszły tydzień. Mam zamiar wszystko ogarnąć w ciągu weekendu, bo zaniedbałam bloga bardzo, bardzo. Wcale nie tak łatwo pogodzić pracę z innymi obowiązkami i przyjemnościami. Jednak mam nadzieję, że znajdę skuteczny sposób.

Pozdrawiam Was śniegowo :)