Za co lubię jesień?

Dobrze, że wrzesień się już kończy. Nie lubię tego miesiąca. Jest dla mnie przejściem pomiędzy pięknymi, słonecznymi, długimi dniami i ciepłymi nocami do chłodu, mrozu, wiatru i szarości. I choć jesień rozgościła się na dobre, ja jeszcze do niej nie przywykłam. Może to dlatego, że tak naprawdę w tym roku nie miałam wakacji z fajerwerkami. Nie było piaszczystych plaż, morza, śródziemnomorskiej kuchni i niepowtarzalnego klimatu. Powoli tęsknotę zaczyna wypierać nadzieja, że może za rok uda się zrealizować tegoroczne plany.

To nie do końca tak, że nie lubię jesieni. Uważam, że każda pora roku ma wiele do zaoferowania, ale też każda z nich niesie wraz z sobą pewne straty.

Za co lubię jesień?

Za ciepłe barwy i różnokolorowe liście 

Za rozgrzewającą herbatę z miodem, imbirem i cytryną, za gorące kakao i białą czekoladę

i za nalewki przed snem

 Za piękne ozdoby do mieszkania, które możemy wykonać za pomocą liści, kasztanów, żołędzi...

Za smaczną dynię i dania z niej przyrządzone.

Za skubanie orzechów :)

 Za długie wieczory w towarzystwie książek

Za Halloween! Dwa pierwsze zdjęcia są z zeszłorocznej imprezy :)

Za długie spacery

Ale jesień jak żadna inna pora roku kojarzy mi się z przemijaniem, utratą czegoś. Ma także swoją drugą twarz - mokrą i zimną. Delikatne stukanie deszczu w parapet zawsze działa na mnie nostalgicznie i refleksyjnie. I nim się obejrzymy w telewizji pojawią się zaprzęgi reniferów i świąteczna reklama cocacoli - ale to już milszy okres. Badania dowiodły, że jesienią ludzie częściej popełniają samobójstwo i częściej popadają w depresję - dlaczego, chyba nie muszę tłumaczyć. Jak przełamać jesienną chandrę? O tym już jutro. Jutro także podsumowanie września i plany na piździernik :)

A Wy za co lubicie jesień?